Klote

Hallo mensen!

Pff, deze week was echt helemaal klote. Ik zal het even schrijven waarom. Zoals sommigen van jullie al weten, is er weer bij ons ingebroken. Deze keer niet zonder consequenties. Even beginnen bij het begin.

Afgelopen maandag ben ik thuisgebleven van stage. Ik had die nacht maar 2 uurtjes geslapen en had daarbij hele erge hoofdpijn. Toen ik dit vertelde aan Rowan, rond kwart voor 8, toen ze mijn kamer binnenkwam, gingen zij en René weg. Ik ben toen weer in slaap gevallen.
Om 12 uur werd ik wakker gebeld; Teun.
Ik nam op en hij zei gelijk dat ik meteen mijn deur op slot moest doen en via mijn slaapkamerraam moest gaan kijken of er nog iemand op de binnenplaats liep. Ik deed wat hij zei, maar tegelijkertijd vroeg ik me af waarom mijn deur openstond, deze had Rowan dicht gedaan…
Ik zag niemand en daarna kwam Teun naar de binnenplaats. Hij vertelde mij dat hij zojuist bedreigd was door een mes met de dood. Ik schrok me kapot en hij raadde me aan om even in mijn kamer te kijken of er niets weg was. Ik wist al gelijk dat er iets weg zou zijn, maar wat?
In de eerste instantie kwam ik erachter dat mijn koptelefoon weg was, dus even skypen zat er niet meer in.
Toen ik verder zocht, merkte ik dat er meerdere dingen weg waren, maar ik was te geschokt om op dat moment na te gaan wat precies. Ik ben gelijk weer terug gelopen naar de binnenplaats. Op dat moment kwam de huisbaas, Ron, toevallig aangereden. Teun liep snel naar buiten om hem te informeren over de inbraak en de bedreiging. Teun had de politie ook al gebeld, die arriveerden een paar minuten later.
Die vonden het geen prioriteit om snel een rondje te rijden, de inbrekers waren net pas iets van 10 minuten weg. En met de auto ben je altijd sneller dan voetgangers!
Dus dat was al weer leuk….
Ondertussen had ik gemerkt dat allebei mijn portemonnees weg waren. Dus ik heb gelijk mijn ouders opgebeld om mijn bankpas te laten blokkeren. Ik heb snel een lijstje gemaakt met alles wat ik miste.
De agenten luisteren naar het verhaal van Teun en toen ik even later mijn aangifte wilde doen, zei een van de agenten (ik noem hem agent klootzak) dat dit niet klopte. Ik begreep in de eerste instantie daaruit dat het ongelooflijk was dat ze dat allemaal mee hadden genomen, dat is wel heel erg veel!
Maar gelukkig begreep Ron wel wat hij bedoelde.
“Je bedoelt dat dit een valse aangifte is?”
“Ja,” zei agent Klootzak gelijk.
My God, ik word nu dus ook nog beschuldigd van valse aangifte. Ik werd kwaad en zei tegen de agent, terwijl ik een kabeltje van mijn camera liet zien: “Zie je dit? Dit is een kabel voor de camera. Van mij mag je mijn kamer doorzoeken naar mijn camera, maar ik heb hem niet!”
Maar dat deed hij ook weer niet.
Maar goed, dus nadat hij echt iets van vier keer gevraagd gezegd had dat dit allemaal niet klopte, werd ik nog kwader. Elke keer…
Toen even later zei ik tegen hem dat ik mijn aangifte wilde doen. Weer na een paar keer vragen of ik het “echt zeker wist” (die ik beantwoordde met een boos “ja, natuurlijk!”), schreef hij mijn verklaring op. Ik werd niet serieus genomen door die conyo.
Uiteindelijk zei hij dat de technische dienst zou komen voor vingerafdrukken, omdat ze mijn deur open hebben gemaakt en die van Teun ook. Deze is vandaag de dag nog niet geweest.
Zelfs de politie hebben geen haast met iets!
Anyway; de politie ging weg en ik heb snel met mijn ouders gebeld over hoe en wat. Ondertussen kwamen Rowan en Anne naar huis, die waren hier rond half 2. Daar even mijn verhaal gedaan en Teun ook. Dat was wel heel fijn.
Ze zijn later weggegaan, omdat ze toch weer naar stage moesten.
Ik heb een rondje door de buurt gemaakt of ze misschien iets verloren hadden of anders mijn portemonnee weg hadden gegooid. Ze hebben namelijk niets aan pasjes, dit soort jongelui gaat echt vooral voor het geld in de portemonnee. Helaas had ik daar aardig wat geld inzitten, iets van 200/250 gulden, iets daar tussen in. We hadden net 200 gulden gebeurd van stage.
Maar anyway; niets gevonden, helaas.
Die avond wilden Teun, Rowan en ik even weg van huis. Toen ben ik erachter gekomen dat ik ook van iets ben bestolen wat voor mij de allergrootste waarde had. Namelijk de drie ringen die ik altijd om heb!
Een gouden ring van de familie, deze had ik van mama gekregen, die is elke generatie doorgegeven.
Een andere gouden ring, die ik van Paul heb gekregen toen ik 18 werd.
En een zilveren ring van mijn ouders voor mijn slagen van de middelbare school.
Dit vind ik echt heel erg! Deze ringen zullen ze veel opbrengen, maar ik ben hier echt heel erg kwaad over. Van mij hadden ze alles mee mogen nemen (dit hebben ze ook gedaan), maar alsjeblieft, had die ringen laten liggen, het is zo belangrijk voor mij!
We hebben toen gegeten bij KFC, Teun dacht dat hij overal die jongen zag, die hem die ochtend bedreigd had. Ik was heel erg achterdochtig naar alles en iedereen.
Vanaf die avond slaap ik bij Rowan op de kamer. Ik durf nu niet meer op mijn eigen kamer te slapen. Maar ik ga na het weekend proberen om op mijn eigen kamer te slapen.

Oh ja; wat er allemaal weg is:
-Camera + hoesje + 4 oplaadbare batterijen.
-IPod + oplader + oordopjes.
-Oplader van mijn oude telefoon, die ik had meegenomen voor een lokaal Curaçaos nummer.
-Drie ringen.
-Twee portemonnees met inhoud (geld, rijbewijs, bankpas, verzekeringspasjes, bewijs voor OV-kaart enz.)

Ik zal vast wel iets hebben vergeten, dit heb ik zo uit mijn hoofd opgeschreven.
Woensdag ochtend ben ik met Ron naar het politiebureau geweest om mijn volledige lijst in te leveren bij agent Klootzak. Ondertussen had Ron met de chef van Klootzak gebeld.
Toen ik bij Klootzak aankwam, zei hij niet veel dan: “Ja, wat is er?”
Heel bot, echt iets voor hem. Ik heb het lekker getroffen met die agent, damn it…
Maar goed, toen legde ik mijn lijst onder zijn neus. Hij bekeek hem, het enige wat hij deed is een beetje grinniken. Ik had echt de neiging om te zeggen: “Wat lach je nou?”
Maar ik heb het maar beleefd gehouden. Waarschijnlijk zei hij niets, omdat hij net op zijn flikker had gehad van zijn chef. Daar ben ik blij om, want ik weet niet wat ik gedaan zou hebben. Later hoorde ik dat de agent mij niet geloofde, omdat er meerdere malen aangifte is gedaan door andere studenten, die zeiden dat er iets gestolen was. Toen de politie dan die dader pakte, zei die bijvoorbeeld: “Nee, ik heb alleen een camera.”
Dan gaat de politie bij die studenten langs, en dan zoeken ze het huis door en vinden ze het zogenaamde gestolen voorwerp.
Dat snap ik dat ze daarom achterdochtig worden, maar ik zei ook al, dat ze dan moeten blijven openstaan voor verhalen die wél waar kunnen zijn en niet bij voorbaat al zeggen dat het een valse aangifte is.
Dus ja, het is een beetje een klote week voor mij en Teun.
Waarschijnlijk blijven Rowan en ik hier wel, aangezien het beter beveiligd word. Maar ik moet eerlijk zijn; zodra er weer ingebroken wordt, of het is niet zo goed beveiligd naar mijn zin, dan ben ik weg.
Want ja, er valt nu toch niet meer zoveel bij mij te jatten, ik heb alles verloren, behalve mijn laptop, mijn telefoon uit Nederland en die oplader, mijn kabel van de camera en de oplader voor de batterijen. Daar ben ik toch wel blij mee, maar ik had veel liever in plaats van de kabel en de oplader voor batterijen, mijn ringen nog gehad.
Vanaf nu controleer ik alles drie keer en zorg ik dat alles goed opgeborgen ligt en dichtbij mij is. Daar komen ze niet zo snel, omdat het dan te dichtbij de persoon is.

Pff, lang verhaal geworden. Ik ben hier de hele week alleen maar mee bezig geweest, heb verder niet veel gedaan. Morgen waarschijnlijk toch maar even stappen, om van de gedachten af te komen. Ik moet wel zeggen dat het beter gaat dan maandag en dinsdag. Toch voel ik me heel erg onveilig hier en ik heb deze week heel erg getwijfeld of ik terug zou gaan naar Nederland. Ik wilde heel graag weer thuis zijn.
Uiteindelijk toch maar de beslissing gemaakt om te blijven, want zoals Daphne al heel lief smste: “Jij bent sterker dan zij! Jij kan dit, dat weet ik. Ben trots op je!”
Dank je, Daphne, dat was echt heel lief en had ik nodig!

Deze twee maanden zijn niet echt rooskleurig voorbij gegaan, veel gedoe, ruzie, dingen die op stage tegen zitten (dood van dieren, programma, moeilijke kinderen enz.). Ik hoop dat de laatste twee maanden wel wat rooskleuriger eruit gaan zien. Ik weet in ieder geval wel dat ik mijn laptop overal mee naar toe neem.
Toch, hé; ik had nooit verwacht dat ze ook binnen zouden komen, terwijl er nog mensen thuis zijn. We kwamen er later achter dat de deur helemaal niet op slot had gezeten. Kwam niet door Rowan, maar aan iemand anders.

Als klap op de vuurpijl, heeft Rowan ook nog haar teen gekneusd door een trap van een paard met mega grote hoeven. Heerlijk tegen haar teen getrapt, tijdens een buitenrit.
Erg fijn, allemaal.
Ik ben mijn spullen kwijt, Teun is met de dood bedreigd en Rowan zit aan de antibiotica, wegens een ontsteking aan die teen.
Kei leuk, deze week.
Mag vooral vaker komen [/sarcasme]

Maandag krijg ik mijn tussen evaluatie op stage, maar heb al gehoord dat ze op stage erg blij zijn met ons. We helpen goed mee, zijn gezellig, goed met de kinderen en professioneel. Het is dat we soms onze dingen hebben besproken op stage, maar anders hadden ze er niet veel van gemerkt, zei iemand tegen mij.
Kei fijn!
Ik hoop dat ik een goede evaluatie krijg. We zullen zien.

Jongens, ik ga filmpje kijken, ben even helemaal klaar met die inbraak en ga even relaxen.
Ayo!
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

P.S.: Marijke en Bram; bedankt voor het kaartje, super lief!
Mama, lief kaartje had je bij de batterijen gedaan!
Love you!